‘Het zegt iets over de machteloosheid van het protest dat een vereniging van enige duizenden gediplomeerde kunstenaars een alternatief-achtig reclamebureau moet inhuren om haar zaak te verdedigen.De ernst en verontwaardiging suggereren daarbij ook een ramp van tsunami-achtige proporties. Een culturele kaalslag waarvan we nooit meer zullen herstellen. Los van de lelijkheid van de slogan en de onbenullige gedachte erachter – zozeer de zaak onwaardig – springt toch vooral de volstrekt ridicule suggestie van afhankelijkheid in het oog.’

‘De kunst – in al haar verschijningsvormen – functioneert sinds haar ontstaan in een vijandig klimaat. Hoewel zij de meest mens-eigen manifestatie is, is zij terzelfdertijd ook de meest mens-vreemde. Veelal stilstaand, hermetisch, gevangen in een kader dat wijzelf moeten ontberen, zo anders en zo gelijk, zal ze altijd wantrouwen wekken, zoals ze ook altijd passies heeft doen ontvlammen.’

Lees het hele opiniestuk hier >>>