Is een kunstenaar ook ondernemer?
(…)
‘De weg naar succesvol cultureel ondernemerschap is lang. Wijnberg: “Meer dan gewone ondernemers moet je een vrij hoge tolerantie hebben voor afwijzingen. ” Dat er veel kunstenaars zijn die genoegen nemen met heel weinig, komt daaruit voort. “Het niet hebben van succes, kan begrepen en uitgelegd worden als een belofte van later succes. Meestal gebeurt dat niet, maar zo kun je het wel verkopen aan mensen in je omgeving.”
Ook Roosegaarde en Zwaan konden niet vanaf dag één goed leven van hun kunst. Roosegaarde had het geluk dat hij toen hij met zijn studio begon weinig huur hoefde te betalen en dat zijn werknemers ‘voor peanuts’ wilden werken. “Het is heel organisch gegaan. Langzaamaan hebben we onze eigen markt gecreëerd. Met het ene project financierden we het volgende project. En nu heb ik de luxe dat ik kan kiezen.” Van vreemd kapitaal heeft Roosegaarde nooit gebruik gemaakt, wel van subsidies. “Daar is niets mis mee, je moet er alleen niet van afhankelijk zijn.”
Zwaan heeft het geluk dat zijn vriendin hem van een boterham kan voorzien.’